GÖKSENİN
İstanbullu müzisyen ve şarkı yazarı Göksenin 16 yaşında gitar çalmaya başladı. Açık mikrofon sahnelerinde edindiği deneyimlerle sahne yolculuğu başladı. Zaman zaman aldığı piyano ve şan dersleriyle de blues, rock, soul ve Anadolu ezgileriyle harmanladığı, kendine özgü bir ses yarattı.
2008 yılında ilaç sektöründeki tam zamanlı işinden ayrılarak müziğe tamamen odaklanma kararı aldı. O günden bu yana, 4 albüm ve 4 single yayımladı; ayrıca radyo jingle’ları ve çocuk tiyatroları için müzikler besteledi.
Ağırlıklı olarak İstanbul’da sahne alan Göksenin, 20 yılı aşkın sürede 1000’in üzerinde canlı performans gerçekleştirdi. Konserlerinde kendi besteleri ve yeniden yorumladığı blues ve rock klasikleriyle sahne aldı. En unutulmaz anlarından biri, blues’un neredeyse hiç bilinmediği Suriye sınırındaki Cizre’de verdiği Kadınların Blues’u konseriydi — dinleyicilerin blues müziğine büyük bir ilgi ve merakla yaklaştığını gördü.
Women’s Blues ve Uluslararası Başarı
2015 yılında Göksenin, sıklıkla göz ardı edilen kadın blues sanatçılarının mirasını yaşatmak amacıyla “Göksenin ile Kadınların Blues’u” adlı sahne projesini başlattı. Bu projede şarkıları sadece yorumlamakla kalmadı; hikâyelerini ve tarihsel bağlamlarını da izleyicilerle paylaştı.
Bu sürecin bir ürünü olan “Women’s Blues” albümü Aralık 2020’de yayımlandı. Albüm, İngiltere ve ABD’de çok olumlu eleştiriler aldı, Global Blues Listelerinde 9. sıraya yükseldi ve birçok uluslararası ödül kazandı.
Albümde yer alan “The Dream” şarkısının video klibi, International Women’s Freedom Song Contest’te ikincilik ödülü kazandı.
Uluslararası müzik eleştirmenleri, Göksenin’in Anadolu müziği ve Blues’u birleştirme biçimini şu sözlerle övdü:
Steven Ovadia (Blues Blast Magazine):
“Göksenin, blues’u uzaktan yorumlamak yerine onu içselleştirerek kişisel bir sound yaratıyor.”
“Türk blues’u henüz bir alt tür olmayabilir, ama kesinlikle listeye eklemeliyiz.”
Graham Munn (Blues in Britain):
“Göksenin yalnızca blues tarihindeki kadınların acılarına değil, bugün dünyada kimliğini bulmak için mücadele eden tüm kadınlara da dikkat çekiyor.”
“Blues bayrağını Türkiye’de gururla taşıyan büyüleyici bir sanatçı.”
________________________________________
Yeni Albüm: Gına (Mayıs 2025)
Women’s Blues’un uluslararası başarısının ardından Göksenin, üçüncü stüdyo albümü “Gına” ile geri döndü. 30 Mayıs 2025’te yayımlanan bu 10 parçalık albüm; toplumsal baskılar, duygusal tükenmişlik, adaletsizlik ve dayanışma ihtiyacını işliyor. Müzikal olarak blues, country-rock, soul, akustik rock, Anadolu ritimleri ve ezgilerini bir araya geliyor.
Albümde;
• 7 orijinal şarkı (3’ü Göksenin’e ait, 4’ü gitarist Gürkan Özbek ile ortak beste)
• Bessie Smith, Alberta Hunter ve Yavuz Çetin’den 3 özel yorum
bulunuyor.
Öne Çıkan Şarkılar:
• “Cart Curt İstemem” — Türkçe blues’u ve rap’in seri vokalini birleştiren, samimiyet çağrısı yapan enerjik açılış şarkısı:
“Seninle olmamız şart. Cart curt istemem!”
• “I Hear Ya” — Blues ile Anadolu ritimlerinin birleştiği bir protesto şarkısı. Batının savaşlar karşısındaki çifte standartlarına sert bir eleştiri.
• "Bul Beni” — Türkiye’nin ikonik müzisyenlerinden Yavuz Çetin’in rock soundu ve efsane gitar riff’leriyle akılda yer etmiş şarkısı “Bul Beni’’nin akustik, slow ve bluesy bir cover’ı. Şarkının albümdeki “Beni Bulamazsın” adlı Göksenin bestesinden sonra gelmesi de tesadüf değil:).
• “Gına” — Albüme ismini veren parça, duygusal yorgunluk ve direnç temasını country-rock altyapısıyla ifade ediyor.
________________________________________
Son Ödüller
2024 yılında, Göksenin ve kurucu başkanı olduğu Blues Derneği, Blues Foundation (ABD) tarafından verilen prestijli “Keeping the Blues Alive” ödülüne layık görüldü.
________________________________________
“Gına” Albüm Kadrosu:
• Vokal, Gitar & Klavye: Göksenin
• Elektro Gitar: Gürkan Özbek
• Bas Gitar: Ozan Yeşildal
• Davul: Soner Doğanca
• Kayıt: Göksenin
• Mix & Mastering: Kıvılcım Konca
________________________________________
Bu biyografi, Göksenin’in bir kadın ve Doğu ile Batı arasında kültürel bir köprü kurma çabasında bir sanatçı olarak yolculuğunu yansıtmaktadır. Müziği sadece blues geleneğine bir saygı değil, aynı zamanda kişisel bir yeniden yorumlama; kendi hikâyeleriyle ve mücadeleleriyle, yeniden bir hatırlatmadır.